22
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
5503
Okunma

YAŞAM DENEN YAZILAMAYAN SAYFA
Kadın masaya oturup defterini açtı
İlk sayfasına da “ben” diye yazdı
Ve ardından elinde kalem, öylece kaldı
Saatlerce deftere baktı
Bu durum böyle günlerce tekrarlandı.
Bir gün yine alıp kalemi eline,
Oturup yazmaya çalıştığında
Yazamadığı ilk sözcükten önce
Bir damla gözyaşı düşüverdi sayfaya
Düşen o damla yazdığı o kelimeyi de dağıttı
Geriye boş bir sayfadan başka
Hiçbir şey kalmadı.
Yaşamda öyle sözler vardır ki
Ne söylenir ne de yazılabilir
Ve öyle umutlar vardır ki
Yaşam mücadelesinde yok olur, silinir.
Özlemler, arzular hep yarına bırakılır
Ve öyle bir an gelir ki
Yarın diye bir şey olmadığı anlaşılır.
Yazılan o tek kelime ve üstüne düşen gözyaşı
Yazılacak ama yazılamayanları değil
Yaşamın bembeyaz bir boşluk olduğunu söyledi
Elindeki boş sayfa gibi
Söylenemeyecekler, söylenmediği ile kaldı
Ve kadın bir daha kalemini eline almadı.
Canan Onuş_2010-06-30_İstanbul
5.0
100% (16)