Kalem
Daha dokunmadan dert yandı kalem
Heceler umarsız tümce perişan Seslendi kendince “Ey dünya alem Mutlusunuz, varken bunca perişan” Afrika’da sinek bebeği yutmuş İkimiz de baktık ama o görmüş İnsanoğlu hala nasıl mesutmuş Anlayan olmamış kendine sormuş Acıdım kaleme dert yandı diye Asıl acınacak bizleriz oysa İşte duyarlılık bize hediye İnsanlık uyanıp kalemi duysa. Eğer ki yapacak hiçbir şey yoksa Medeni ismini kim koymuş niye Her türlü rezalet mubahsa hak sa Ne diye uygarlık çağdaş ne diye. Turgay ATA |