Bu kocaman şehrin.
Sağır sesizliği içinde.
Sensiz yaşayamam ki.
İçime kor ateşler düşer.
Yalnız yapamam ki.
Senden başka kimsem yok.
Ne olur gittiğin yere benide götür.

Çölde yolunu kaybetmiş.
Bir ceylana dönerim.
Akşam ayazı, günün sıcağı.
Yok eder beni.
Denizlerden esen yeller.
Beyaz martıların kanadında,
Taşıdıkları mutluluklar yok olur.
Sevdanın tadı kaçar.
Ne olur gittiğin yere benide götür..

Burada kalırsam, ezilirim.
Ben senin kara gözlerinde kaybolmak isterim.
Bu sessiz zaman içinde değil.
Ne şarkılar ne hatıralar beni avutur.
Nede yer yüzünün güzellikleri.
Beni senin varlığın yaşatır.
Ne olur gittigin yere benide götür.

Güz rüzgarları esmeye başladı.
Sonu kış.
Bahara daha çok var.
Sen gidersen.
Bu dağlar, başıma yıkılır.
Yokluğun acısı beni öldürür.
Bulutlar coşar, yağmurlar doluya dönüşür
Denizler kabarır, şimşekler çakar.
Ben sensiz korkarım.
Koskoca zamanın sesizliğinde boğulurum.
Benim sevdam ikimizede yeter.
Ne olur gittiğin yere benide götür.

Yoksa yıkılırım.
Dünyanın çivisi çıkmış gibi savrulurum.
Tozla dumana karışır yok olurum.
Ormanlar yangın yerine döner.
Yer yüzü çöle.
İstesende dönemem geriye.
Sevgimizi yok etme.
Yazıktır bana.
Bak yıldızlar ne güzel bakıyor bize.
Güneş bir başka doğuyor gönlümüze
Bu güzellikleri yok sayma.
Varlığımızı savurma evrenin boşluğuna.
Ne olur gittigin yere benide götür.....

Oktay Çöteli