Bir yanımızı ölüme ayırdık
bir yanımızı hayata
güzel şeyler sunmak için
güzel insanlara.
bir yanımızı hiç açamadık
hiç sevmedikmi yoksa.
doğruya
illede bir umut olmak vardı
garip ve güçsüz düşlerde
feryadını duymak vardı çaresizin
koşmak vardı nefes nefese
bir can değilmiydi darda olan
uzattığımda elini tutabileceğim
uzanan el kırılırmıydı illede
sevmeyide bildik özümüzle yüreğimizle
anlından delikanlıca öpmeyide bildik yarin
ölümüne sadık kalmayı
ve en güzel tadında yakaladık kaçak cıgarayı
ve en güzel ve en derin nefeside çektik
ve hiç gideremedik hasreti hep özledik
kimi zaman baba olma özlemini yaşamadıkmı
kimi zanam bey olmayı bir kadına
yavrum demeyi bir oğula ve can kıza
kimi zamanda kaybolup gitmedikmi
labirente dönen koca şehrin sokaklarında
oturup ağlamadıkmı geceyi güne devirirken
en güzel gençliğe ve en güzel geleceğe
kendimize birbirimize yanmadıkmı
ya yarın sende yoksan
ya sana ayırdığım yanım ya canım
ya geriye kalacak ömrüm
bir yanımı hiç ayırmadım yokluğuna oysa
sensiz yaşamaya hayata atılmaya cesurca
bu ömrüme darbedir canım
canıma zede