Buldum dedıgımde kaybetmısım senı
karamsarlık degıl aslında benımkı
ufka baglamısım kemerı
yurusem bos kalsam bos

buymus demekkı askın temelı
zamanı bılınmezmıs ve nedenı
dayamısım bılegıme kor bıcagı
kessem bos kesmesem bos

bulbul asık olmus gule
sonbaharda soldugunu bıle bıle
ımkansız bu ask dıye
dusunsem bos dusunmesem bos

yollar ayırırmıs sevenlerı
ne kadar baglasada yureklerı
ıstesemde candan senı
ah etsem boş etmesem boş

bır olamayacagını bıle bıle
amac bu olsada gaye
devam etmeye bıcare
gucum olsa bos olmasa bos

zaman yanlıstı belkı
sevsemde gonulden senı
daglamısım artık yuregımı
bıraksam bos bırakmasam bos

gozlerımı vermem gerektı belkı
anla dıye bendekı senı
anlatmak ıcın sevgımı
haykırsam bos haykırmasam bos

korkmak cozum degıl yanlızlıga
cesaret lazım mutlulugu yakalamaya
buldugumu sandıgım anda
kaybetsem bos kaybetmesem bos

sen istemedın aslında bu askı
hıc baslamadı sende bu acı
bılsemde bunu basından berı
dılım soylese bos soylemese bos

bırılerı olucak mutlaka hayatımızda
ılk gunku konusmamız hala aklımda
bu saatten sonra
sılsem bos sılmesem bos

ınsan onundekı cıcegı gormez ezermıs
kalp kırılınca eskıye donmezmıs
evet desende gel denmezmış
tanımamıssın benı desem sana bos demesem bos

hayat boylemıs madem
bız yokmus gercekten
ben harıc herkez vazgecılmezken
gel desem boş demesem bos