Anlamak zordur bazen,anlatılmak isteneni..
Ya da anlamsızdır anlatılan.
Kelimeler manalarını yitirmiştir, belki
Zaman sandığının içine hapsedilmiş,
Karanlığa mahkum kalmışlardır.

Beklenen bir küçük gün ışığına
Duyulan aşktır onlarınkisi.
Işıldayan bir gökyüzü ise hayal
Umutsuz,çaresiz ve hissiz bir bekleyiştir sadece
Duygularını yitirmiş bir yüz ifadesiyle..

Sonu gelmez denilen bekleyişler..
Karanlık ve sessizlik içinde sürüp gider.
Zamanın hapsettiği kelimeler;
Dolaşmak ister bir aşığın kalbinde.
Dans etmek ister bir şairin dizelerinde.!

Ama tutsaktır onlar anlamsızlığa.
Değersizliktir onların ünvanları.

Saklandıkları yerden asla çıkamayacaklar
Mutluluğun ve aşkın ifadesi değiller artık.
Ben ise hiç tanışmadım onlarla.
Karşılaşmadım..konuşmadım..
Kalbimde bir yerlerde hissetmedim sıcaklıklarını.
Kapattım zamanın içine,
Bende sadece yabancı olanları
Anlamsızlıkları,sahtelikleri..
Ve en önemlisi değersizlikleri..