Gecenin karanlığında...
Bir kelebek havalanır...
Herkes uyurken...
Nedeni yoktur...
Öylesine..
Uçar..
Uçar..
Uçar..
Konacak yer arar...
Konar...:
Ağaca..
Binanın çatısına..
Bir arabanın dikiz aynasına...
Balkona asılmış çamaşırlara...
Uyuyan bir köpeğin tüylerine ..
Çöp tenekesinin kapağına ..
Yerlere atılmış kağıt parçacıklarının üzerine..
Sokağa atılmış küçük bir kızın kırılmış küçük tokasına..
...
...
...
ve..
bir buluta konar..
bembeyaz bir buluta..
simsiyah gecenin içinde..
...
...
ölü bedeni..
karanlığın içinde seyre başlar..
...
...
bir müddet sonra...
süzülür..
bir “papatya”nın üzerine doğru..
ve işte..
en sonunda...
bulur..
konacağı yeri..
...
...
Papatyalar diyarından sevdiğine bir papatya ikram eder..
Bu ölü bedeninin yapacağı kadar..
...

Kalem Çizikleri