Sevgiye hasret duygularım kimsesiz kalmış,
ıssız umutlarıma sığınmıştı biranda..
Ortada,ikimizinde bilmediği bir"ayrılık"bilmecesi ve
büyük harflerle yazılmış bir "elveda" kelimesi..
Hiç bukadar yağmur olmayı,yüreğine damlamayı
vede hiç bukadarhaykırarak dur gitme demeyi istememiştim..
Dilimin aptallık edip,sen giderken güle güle dediğine bakma,,
İçimin biyanı gidişine sessizlik,
öteki yanıda yokluğunda içimi acıtacak o "sensizlik"..
Sanagüle güle dediğime bakma,
üzeri pembe yalanlarla kaplı,
öznesi,yüklemi belli olmayan gelişi güzel bir söz...
hiçbirşey düşünüldüğü kadar gerçek olmuyormuş,
Tıpkı sen giderken "unuturum"u düşünüp,
gerçek aşkların izlerinin derin olduğunu ve tabiatın,
gerçek aşkların merhaba-elveda kavramı karşısında çaresiz kaldığı gibi..
Sana güle güle dediğime bakma,
gitme demeyi beceremeyen dilimin cesaretsiz kurşunu....

28/06/1998
FATİH ÇİFCİ