5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1141
Okunma
seni gül yaprağına sarsam çocuk
her akşam bir kuş konsa dalına
hiç ağlamadığın kadar gülsen...
sonra yıkasam acılarını yağmurda
ebemkuşağıyla bağlasam saçlarını
cemre olup her baharda düşsen...
gölgesiz bir kuytuya gömsem sesini
rüzgarlar dolusu çayır çimen kokusu
suskun bir çınar gibi ağır ağır büyüsen
nasıl mı anladım şu yalnızlığımı
kar kaplamış sana çıkan tüm yolları
güneş gibi kaldırıp başını, ah bir yürüsen...
ahmet uysal mart2009
5.0
100% (2)
Cevap Yaz