5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1216
Okunma
apansız gittin seninle doldurduğum şehirden
hesapsızdı sevgim karşılıksızdı
şimdi yüreğimde cereyana tutulmuş gözyaşım var
iz bırakmadan gittin
baharı müjdeleyen dağlarımdan
oysa
nevruz ateşi ısıtacaktı üşüttüğümüz sevdaları öyle düşlemiştik şiirimizi
pazarlıksız,ölçüsüz
dilimize gelen ne varsa zulamızda
ortaya koymaktı tek emelimiz
sen dağlarımda iz bırakmadan gittin
ne söyleyeyim sana
gittin
sözlerim askıda asılı kaldı kendimi duymaz oldu
dağlarımın sonsuzluk uykusunda şahlanacak kolu kalmadı
zulmün kapımı çalması an meselesi
sürgün hayatım başlamakta
kim bilir bu bahar nerdeyim
belki beydagı belki dersim
üstelik yokluğunda koydu içime oturdu sanki
gittin
ne söyleyeyim ben sana
acılarımın tutanakçısı
yasaklım
düşünce suçum
ne diyem ben sana....
5.0
100% (2)
Cevap Yaz