Yüreğim burkuldu, bir annenin güzel duyguları ve RAB'bine teslimiyeti, imtahana rıza göstermesi, bebeğine sahip çıkması, kadere boyun eğmesi ve tevekülü, Böyle bir Annenin eli öpülür. Gönlünüze sağlık Hanımefendi, yüreğiniz var olsun. ALLAH sizden razı olsun çocuklarınızla nice güzel mutlu huzurlu saadetli refalı günler yaşayın saygı ve sevgilerimle

engel biziz ,düşüncelerimiz engelli...
şu an kızım yanımda uyuyor,
8 yaşında, ama bu sekiz senede bir kez olsun anne sözünü duyamadım.
ağladığında neden ağladığını dahi bilemedim çoğu zaman...
hakırışları,gülüşleri insanları hep rahatsız etti,
onu hep ahlak kurallarıyla ıkaz ettıler aaa ne ayıp kızlar bunu yaparmı...?
ama benim kızım ahlak kurallarını bilmiyor ki...!
aah canım vah vah çok üzüldümler en çok canımı acıtan kelimeler.
Benim üzülmediğimi onlara anlatamadım...
ben kızımı Mevlamın hediyesi olarak gördüm hep,
başkada düşünemem ki...
olgunluk meyvem benim...
onun çıkarmaya çalıştığı tek cümle bana destan mısalı gelıyor
ve o başardığını hissetiğindeki mutluluğu bana dünyaları verıyor..
Ben otizmli kızı olan bir anneyim,
ben Mevlanın özel kullarından birini emanet ettiği biriyim,
ve sizi en iyi anlayacak olanlardan biriyim,
Selam ve dua ile dertdaşım...

canım kardeşim Nagihan böyle bir şiirle yüreğimizi delerek geldin , ama bu yavru bütün güzelliğiyle geldi dünyamıza evet sınavdı bunlar bize varlığı engelini örtüyor zaten ve güzel yavruma aslında değil engel herşeyin en mükemmelini yapıyor ve kimseye muhtaç olmadan...
nice insanlar var malesef bin engelliye bedel isterler hep destek ne mutlu çok güzel ve çok güçlü yetiştirdiniz yavrumu ...Allah sana bağışlasın yavrularını...yaz nagişim yaz sen çok güzel yazıyorsun şiir insanın iç yansıması yansıt o güzel yüreğini ki bizde seyredelim ....

SENİ ÇOK SEVEN ABLAN MÜRVET....

kalemin daim olsun...güzel yüreğini kutluyorum
sevgiyle selametle kal canım

Mutlu olmayı bilen insan için, engel sözkonusu bile olamaz diye düşünüyorum....



Sevgiyle kalın..

allahım bağışlasın engel onlarda değil engel bizim duygularımızda kaleminiz daim olsun

çok etkilendim şiirinizden.yaşamda en önemli şey sevdiklerimin neye sahip oldukları değil,nefes almaları.
teşekkürler.

Renk ayarı hatalıydı,o yüzden taradım şiiri.Çok güzeldi,tebrikler.

ENGEL


Aylardan kasım;
Sonbaharın sonu.
Senin gelişinle yuvam,
İlk baharım oldu.

Sarıp sarmalayıp kundağa,
Verdiler seni kucağıma.
Küçük yüzün,minicik burnun.
Bir ömre bedeldi,
Koynumda uyuyuşun.

Merak etmiştim ellerini,
Görmeliydim minikliğini.
Hemşire izin vermedi.
Açma sakın üşür dedi.
Kimbilir nasıl yumuşak
Nasıl mis kokardı ellerin.
Dokunamadım,Koklayamadım.
Alıp götürdü seni,
Ardından baka kaldım.

Sonra Doktorum geldi odama
Baban oturdu yanıma
Tuttu elimi sımsıkıca.

Bir terslik vardı!
Hastamıydın bebeğim yoksa.
Bir telaş sardı yüreğimi,
Korktum baharım soldu diye..
Engel olamadım doktorun sözlerine
Kelimelerinin birbir dökülmesine
Kaçış artık yoktu.
Sabredip öğrenmek vardı.
Kendi lügatınca birşeyler söyledi.
Lamobeli!Amnobeli!
Ben birşey anlamadımki.
Ellerim soğudu,Yüreğim dondu.
Sonunda anladığım dilden konuştu.

Tenimin rengi değişti,
Yüreğim pırpır etti.
Dilimde bir ohh çekti.
Meğer bebeğimin yokmuş eli.
Hasta değil ENGELİydi.
Tek elide olsa benimleydi
İçim burkuldu tabiki.
Rabbim böyle istemişti.
Vardır bir mükafaatı
İsyanım O’na olamazki.
Kaç kadın var
Bu duyguyu tadamamış
Çok istese bile
ANNE olamamış
Asıl Engel düşüncelerde
Engel olun artık kendinize

Bir Anne için Evlatsa eğer
Kolu olmuş,olmamış ne fark eder
Benim için varoluşuna
Bu mudur? ENGEL...

Nagehan Söylemez 20/10/2008