kızılca öfkede Zeus’un atları
göğü yırtıyor toynaklar
pençesini yalıyor Gladyatörler
yerler ateş tarlası gibi
saçını yoluyor kaktüs
kuru dikenlerde
canı çıkan mağrur
emekliye ayrılıyor ölüm
Arena’da


ölüm;
iki iyilikten birisi
yüreğe işlerken hançer
tepede aç kediler
etli yemek derdinde
kulu kul eden Engisizyon
şarap döküyor yalağına
üzüme yatırılmış kan şarabı
köle damarlarından


mezatta Kral
zevk peşinde soytarısı
küçük dişlerinden süzüyor ihaneti
aşk bacak arasında biçimsiz
ölü ceninler asılıyor bahçelere
yüzleri yırtık fahişelerden
gözünü çıkarıyor birisi
diğeri bakma derdinde ışığa
ucuz kelebekler gibi


aşk ütopik bu iklimde
dişlek şiirler dökülse de arplardan
saçma düellolar yaşanıyor
ve saçma şarkılar tizden
ölümün haritası çıkıyor
soluk benizlerden
şehvetin dorukları
ayak uçlarına dökülen
trapezlerden

tiz çığlıklar yükseliyor Arena boylarında kana doymuyor insanlık
elleriyle kuruttuğu öfke sunaklarında muradına eriyor Kardelen

23.06.2010