1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1304
Okunma

bir zamanlar bende yasamayi severdim herkez gibi
çiçekleri severdim suyun akisini goklerin bulutlar içinde kalmasini yağmurlari
yildizlarin gök yüzünde işil işil parlayisini
günesin dogusunu daglarin ardindan seyretmesini severdim
cok uzun zaman oldu her seyi sevmeyi birakali
unuttum yillardir nasil cicek actigini suyun nasil aktigini
bulutlarin yagmur damlalarini nasilda yere aglarcasina biraktiğini
yildizlarin gecelere nasil isik sactigini unuttum
hele birde anne kokusu varki içine cektigin zaman
baska bir koku almak istemedigin sadece o an nefes almak istedigin
cook uzun zaman oldu herseyden ayri kalali
dort duvar arasinda her seyi unutturdular bana
annemin kokusunu bile..
hatirliyorumda azda olsa ,geceleri rüyamda beni öperdi
oglum diyip boynuma sarilip gözlerinden akan yaslari silerdim dudaklarimla öperek
ellerimi tutup ne kadar üsümüssün diyip ellerini avucunun arasina alip isitmaya calismasi
ben aglarken gözlerindeki yaslarina kurban olurum oglum deyişini ,elleriyle gözlerimi silisini
unuttum yillar önce bir sevdigim vardi senin icin ölürüm ben diyen
yagmurlarin altinda gezerken titreyen elleriyle elimi tutup üsüdüm ben deyisini sonrada
ceketimi cıkarip o delice akan yagmura bakmadan bana birsey olmaz sen al bunu dedigimi
oyle derin derin bakardi ki gözlerime sanki onun gözlerinin icinde yasiyordum
sanki o gözlerini kapattiginda ben ölüyordum açtiginde tekrar hayata basliyordum
unuttum cok oldu o güzel gözlerinin icinde kendimi gormeyeli
BABAM hic unutamadin seni hani derdinya bak evlat insan oglu ne ederse etsin kendine eder kendi kendine
baba bende kendi kendime ettim ne ettiysem bir hayirsiz ugruna hayatimi yaktim
bir baska idi o günlerim simdi boynuma gecmesini bekledigim yaglı urgani bekliyorum beni idam edecekleri günü
unuttum artik her seyi sevmeyi sevilmeyi mutlu olmayi mutlu etmeyi unuttum
artik ölüm vakti bu idam mahkumunun son istegidir hiç kimse mutsuz olmasin
ve herkez gönlünden gecen güzellikle yasasin cümle alem bana hakkini helal etsin
ve cellat ayaginin altindaki tabureyi iter artik unuttu herseyi o geride kalanlar
birbirinizi hep mutlu edin ve hiç kimse kimseyi üzmesin üzmesinki bu deli asigin duasini kabul etmis olalim
cengiz ALTAY