Sensiz düşlerim karanlıklarda bir ışık arar ay ışığı bile sönmüşken
Hayallerim öksüz yetim çocuklar gibi gözleri yaşlı başı eğik yerde
Umutsuzluklar sarmışken dört bir yanımı ölüme ağıt yakarım
Yaşamak değil benimkisi öylesine nefes almak sen yanımda olmadan
Hazımsızlık çeker yüreğim sevdan düğümlendi nefes almam zorki
Güneş doğsada görmüyor mavi gözyaşlarım kapatmış gözlerimi
Her damlada senin ismini sayıklıyor sanki umutsuzca


Ne zaman ellerim ellerine dokunacak bilmiyorum belki yakında
Sonbahar yaprakları gibi dökülüyor saçlarımdan her tel
Yüzümdeki her çizgi seni yazıyor şiirlere

Kelimeler anlatamaz gönlümdeki hasretini
Anlatamıyor hiç bir söz sana olan suzuzluğumu
Susmak hiç konuşmak istemiyor dilim lal gözlerim kör
Geç kalmışlık acıtıyor yorgun bedenimi


Sensizlik hüzün deryası sanki boğuluyor ölüyorum
Bizimkisi sadece hikayelerdeki Leyla mecnun aşkı sanki
Kavuşmadan birimiz çöllerde birimiz kendi yüreğinde susuz
Dudaklarımız çatlamış hasretle
Ellerimiz kurumuş dal
Kavuşurmu yüreklerimiz uzak ihtimal rüya

Uyandırmayın beni ne olur gömüldüm ben sevda uykusuna
Mavi gözyaşlarım damla damla hasret türküsü söyler gurbetteki sevgiliye
Her namede acı çığlıklar atar yüreğim zincirlenmiş her damarım


Sevdanla yaşıyorum yalnızlık kaldırımıda dolaşıyor ayaklarım
İzlerinde damla damla kanım seni yazıyor sokaklara


Bu kadar acıtırmı sevda
Bu kadar ağlatırmı hasret
Anlatamıyor kelimeler bile sönük kalıyor şiir
Sevdamın haykırışlarında

Dünya duymuyor sesiz çıklıklarımı
Aslında deli bir fırtına
Bitmeyecek hüzünlerim
Sana kavumayacaksam
Bitsin ömrüm
Tükensin nefesim
Gömsünler beni senin sevda toprağına
SEVDA TOPRAĞINA



MAVİ GÖZYAŞLARI
22 HAZİRAN 2010



’’ŞİİR PERİME TEŞEKKÜR EDERİM’