YİNE KAN AĞLADIK KOCA BİR MİLLET

Habil’le Kabil’den başlayan kavga,
Günümüze kadar sürüp gelmiştir.
En güzel tabuyu en güzel yerde,
Kararan kalplerde zulüm delmiştir.

Yine kan döktüler, on iki şehit,
Al bayrak altında ölümsüz yiğit,
Vatan’ı uğruna ser verdi meyyit,
O ki cennet kuşu bunu bilmiştir.

Samyeli esmişte hazan vuruyor,
Gayrı dünya sürgünleri kuruyor,
Üç yaşında sabi baba soruyor,
Baba Hak katında şehit olmuştur.

Kiminin ardında taze yavuklu,
Kimi arkasında körpe çocuklu,
Yârab bu ne haldir böyle acıklı,
Bir yönüyle şehit tahtta gülmüştür.

Şehidin rütbesi en yüce rütbe,
Merhametten yoksun vuruyor kahpe,
Seksenlik anası olmuş harabe,
Feryadı, figanı ciğer delmiştir.

Elimi uzattım, bir tut yiğidim,
Sana taç giydirdi Mevla şehidim,
Sen ki vatan için ölümü sevdin,
Cennet senin dünya gülün solmuştur,

Ak sakallı baba başın sağ olsun,
Yüce Türk milleti sizle var olsun,
Umuyorum bu şehitler son olsun,
Yeter artık yeter miad dolmuştur.

Nur kıldı yaradan sendeki teni,
Sevdiğin bayrağa sardılar seni,
Şefaat yerinde unutma beni,
Sebeptir kul kula vade dolmuştur.


Rabia Barış