GÜL BAĞINA VARDIM


gül bağına vardım gonca gül dermeye
halden anlamıyan vefasızlara çattım
gonca gülüm önüne canımı sermeye
gönül dilini yazamıyan kalemimi attım


bu derdimin dermanın tabiblerde bilmedi
dermanım o vefasız yarim de gelmedi
gencecik şu deli gönül muradına ermedi
kınalı ellerin vermeyen yar! resmini yaktım


sen gelmeyince güllere sardı merakım
sana benziyor tıpkı dikeninde arttı acım
halbuki öylesine masum ki dalında baktım
bencilleyin solnasın diye koparmayı bıraktım

şimdi ben ne edem nerelere gidem bilemedim
deli poyraz çaldı ümitlerimi ondan huzurun gelemedim
her nedense sensiz olmayıda hiç denemedim
kendi bendimde aşılmaz yüce dağları yarattım


o yüce dağları aşmaya dermanım mı var
yar sana diyecek başka fermanım mı var
ince hastalık dediler adını tabib olanım mı var
başıma dertler padişahının tacını taktım



bülbül olmak ne kadar zormuş gonca güllere
şakıdıkça şakıyorum namım yazıldı bile gazellere
gonca gülüm ben sana aşığım Ferhat Şirinine
onu için seva deryasına delicesine battım


gel vefasız dermanımda sensin fermanımda
gonca gülümde sensin lokman hekimimde
hasretin bıçağı dayadı ta ki şah damarımda
seni görürüm belki diyerek dönülmez rüyalara yattım


BİLAL TEKİN(SIRLISES)