Yaz yağmuruna benzesin isterdim,
Bu yağmurlar çabuk geçer nasılsa.
Acı yükü fazla ağır üstümde demek,
Bu yağmurlar demek hızla düşecek.

Gök gürlüyor bu halime gülerek,
Belki biraz sonra şimşekte çakar,
Güneş kayboluyor bulutlara girerek,
Bu uzun ayrılık hep benimi yakar?

Bulutlarla birlikte çöktü karanlık,
Yanımda olsaydın şimdi, bir anlık,
Acılara güler miydik sence o anlık,
Kalbim yalnız kaldı yer de yok artık.

Bunlar yağmur değil benim yaşlarım,
Hüznü gece unutur sabah başlarım,
Uzun zamandan beri çatık kaşlarım,
Bilmem ki hala sana niye akıl yorarım?

‘İKİ OCAK’ demek ki ayrılığın yoluymuş,
Bu yolculuk baştanberi ihanet doluymuş,
İhanetin ilk başlangıcı ‘Safranbolu’ymuş,
En büyük hain ne acı ki kendi ‘oğlu’ymuş,

Artık kimselerden başka çare aramam,
Bu çektiğim acıların hesabını soramam,
Bu yer ihanet kokulu bir an duramam,
Bundan sonra sen utan kafa yoramam.

Mehmet TAHMAZ Haziran 10 3.Pazar