Sanırdım gündüzdü onlarlar gecem,
İçimde ümitti dost bildiklerim
Ne zaman yıkılıp yere düştüysem,
Bırakıpta gitti dost bildiklerim.

Hepsi varken baharımda,yazımda,
Acı bir burukluk kaldı ağzımda..
Seneler senesi oysa gözümde,
Cihana eşitti dost bildiklerim

Nerde o sözlere kandığım günler,?
Her gülen yüzü dost sandığım günler..!
Acıdan kahrolup yandığım günler,
Yerden yere vurdu dost bildiklerim

Meydana çıkalı asıl çehreler,
Aydınlanmaz oldu artık geceler...
Yalanlar tükendi, indi maskler..
Birer,birer gitti dost bildiklerim

Korkar oldum bana dost’um diynden..!
Yoksa yok olandan,varsa yiyenden..?
Ne onlardan eser kaldı,nede benden,
Beni benden etti dost bildiklerim...!

Durak YİĞİT artık geçelim serden..
Hiç hayır gelmezmiş riyakar dost’tan
Onların olsun gül ile gülistan..
Yerden,yere vurdu dost bildiklerim...!


Durak YİĞİT

Dünya sizin olsun,sizde dünyanın,
Yerden yere vurdu, dost bildiklerim.!
Ne yaptımsaa size asla yaranamadım,
Yerden yere vurdu,dost bildiklerim..!

Doğruyu söylemek hiç olurmu acı.?
Soğudu bizden işte kardeş ve bacı..!
Yüreğimi yakıyor koyduğu sancı.
Yerden yere vurdu,dost bildiklerim..!

Riyakar insanlarla yaşamak zor imiş.
Dost görünüpte kuyun kazarmış.!
Çıkarı için anasını bile satarmış.
Yerden yere vurdu,dost bildiklerim..!

Hinoğlu,hinle yaşamın tadı olurmu.?
Döneklerin hiç gururu olurmu.?
Nerede sevenlerim hepsi kayboldu.?
Yerden yere vurdu dost bildiklerim..!

Yürür dizim varamaz oldu menzile.
O yüzdendir ilden,ile olduk ünzile..
Ömürü tükettik böyle ah ile,vah ile..
Yerden yere vurdu,dost bildiklerim..!

Değiştirp kabuğunu azrailim oldular.
Ben öldümde mezarlıkta buldular.
Dişlerimi bile birer,birer çaldılar.
Yerden yere vurdu,dost bildiklerim..!

Zannetmeyin DURAK isyan ediyor.!
Derdi derde katmış onu söylüyor.
Ömür sona geldi vadem bitiyor.
Yerden yere vurdu,dost bildiklerim..!

Durak YİĞİT artık geçelim serden.
Hiç hayır gelmiyor eş,ile dosttan.
Onların olsun GÜL ile GÜLİSTAN.
Beni yerden yere vurdu dertlerim...!

Durak YİĞİT
2010....KOCAELİ
7 MAYIS 2010