1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1518
Okunma
Ge
ce
den
Çölden
Ömrümün ateşinden
Ve dönüşü olmayan bir yoldan
Yürüdüm inanarak
Serap olsa da bakışların ardımdan
Katlettiğin onca güzel duygudan
Artakalan külleriyim çöl yangınından
Hepten saldın çelik mavi gözlerini
Sen bıçak ol
Yüreğimi yaralamadan
Kes bu acıyı bu yaradan
Hileli bir aşk oyununda gül susar
Kan kusar yokluğundan
Şiir’de söz pusuda
Bakar bozuk pusuladan
Geceden çölden
Ateşten artakalan yıllardan
Ve kumdan hışırtısıyla yürüyen
Bir akrepti geriye kalan zaman
Bir kum tanesinin bile
Canı acıyorsa durmadan
İhanet orada öylece çürür
Uyanır ölüm uykusundan
Gün olur
Taş kesilir dilin
Dokunurken şimdi elin
Sen bıçak ol
Yüreğime saplanmadan
Kes bu acıyı bu yaradan...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz