bir hayatım vardı yıllar önce
her sabah nefes aldığıma sevinir
havayı uzun uzun içime çekerdim
ne giyeceğim derdim olmazdı
kendimi nasıl mutlu hissediyorsam
onu giyerdim
koşarak çıkardım evden
nisan yağmurlarında ıslanmaya bayılırdım
saatlerce karı izlerdim penceremden kışın,
ağır ağır düşerdi kar taneleri yeryüzüne
ve sevinirdim,tabiat bile mutlu diye..

bir sevgilim vardı yıllar önce
onu düşünmeden uyuyamazdım
uyanır uyanmaz ismi dökülürdü dudaklarımdan
kıskanırdım onu özlerdim de
evi uzak değildi bana
bu yüzden hergün yürüyerek giderdim işe
penceresinin önünden geçerken ayaklarımın bağı çözülürdü
ne hikmetse!
sonra uzun uzun bağlardım ayakkabılarımı
taki o gül yüzünü görene dek
sonra uzun uzun bakardım onagülümserdi sıcak sıcak sabah güneşi gibi
çoğu zaman geç kalırdım işe onu izlerken
patronumdan azar işitsem de umursamazdım
sevgilimin gülüşünün etkisiyle..

bir umudum vardı yıllar önce
güzel bir ev süslerdi hayallerimi
bahçesinde renk renk çiçekler
türlü türlü meyve ağaçları isterdim
sabah kahvemi karşısında içeceğim deniz
öğle sıcağında kitabımı okuyacağım ağaç gölgesi
bir kız çocuğum olsun isterdim
elinden tutup dolaşmaya gittiğim
bahçede renk renk gülleri suladığım kızım
uğruna öleceğim bir eş isterdim

.
.
.
devamı daha sonra şu anda eksik olan bu şiir üstünde çok çalışştım ve devamını getireceğim