Hayat defterimden ;
Siyah ve Beyazları ayrıştırıyorum...!
sonsuza kadar...
her şeye veda ederek
gecenin matemi sarılmışken,
üzerime;
karabulutların olmazlarını
söküp atamıyorum yüreğimden...!



hayat, bana akit’in yok elbet
ödeşmek istiyorum seninle,
acımasızlığınla beni benden aldın,
öfkeme yenilmeyeceğim...!
kalbimde açılan derin yaralarımı
bir gün yoluna sereceğim...!


ne, benliğimdeki anılar siliniyor,
ne ,de benliğime kazınmış resimler
yok oluyor...!
kalbimin derinlerinden;
siyah ve beyazlarımı ayrıştırdım...!
uzak yıldızların ışığı gecelerimi
aydınlatmıyor...
yorgunum, senden hayat
öyle bir umutsuzluk çöktü ki !
içime...!


yağmur yağdıkça
ıslandığımı ve üşüdüğümü
hissetmiyorum...
sokakların anlamsız ve boşluğunda
geziniyorum...


hayatın mahzeninde sığıntı
yaşamaktan yorgunum...


yaşamdan;
mahsuben hesap soramam
hayatımın başlangıcından
sorumlu değilim, ki !
ama;
finalinden sorumluyum...



YASAKLİYİM ŞANA
17.06.2010-7.30