“Sevgili Selver Hocam’a.. her kelamında severek aldığım dipsiz kahkasının anısına..”

AĞLAMA

Sözümüz vardı..Ağlama bu gün..
Ağlama bugün..
Bilirim seni.. her inadın “aykırı”
Her kelamın dipsiz bir kahkaha..

Bilirim..
Her sözün mermidir can siperhane..
Söylemedik söz bırakmazsın düşmana
Koymadık yürek ortaya…
Ağlama…

Sözümüz vardı .. Ağlama bugün
Ağlama
Gülümse geride bıraktıklarına.. inadına..
Gülümse.. ilmik ilmik çektiğin her kahrına
Ağlama…

Sözümüz vardı .. Aglama bugün
Her kardelende emeğin var unutma…
Senki doğa, sen ki tabiat ana..
En olmadık yerde hayat öpücüğünü konduran anlımıza
Toprak ana.. Ağlama..
Ağlama..

Ağlama diyorum ya hani..
Bakma sen bana. n’olur… bakma
Dudağım dişlerim arasında..
Son bahar ısılaklığıdır üzüm karası gözlerimden süzülen
Nefesimden döktügüm her cümlede titreyen..
Ağlama..

Sözümüz vardı ağlama bugün
Yakışmıyor böyle ağlamalar bizlere.. uzak ara..
Kara kışındayız sanki yaşamın.. Oysa aylardan hazıran..
Mevsimler mi? Çoktan çalmış son bahara…
Yine de ağlama… Ağlama ..

Ağlamak da bir eylemse
Sokul yanıma…
Düne olmamalı ağıtlar.. ağıtlar doğan çocuklara..
Ağıtlar umuda..
Gözlerimizdeki tüm parıltıyla…
Ağıtlar yarınlara, aydınlığımıza olsun ağıtlar...
Karanlığın inadına...
Sokul yanıma..

Hasan ERKILIÇ
(UMUTLU)
Ankara, 17.06.2010