Dostluklar samîmi kalıcı değil
Bir anlık sevgiye hasret gidiyor.
Gülüşler yalancı hiç hasbi değil
Yârenlik sevgiye hasret gidiyor.

Hiç akıl almıyor öyle bir iş ki
İnsanlar arası sûni ilişki
Zulmet nûru boğar bu ne çelişki
Karanlık sevgiye hasret gidiyor.

İsmâil’ce görev edâ etse de
Kendini Rabb’ine gedâ etse de
Bizler için canın fedâ etse de
Kurbanlık sevgiye hasret gidiyor.

Halkla arasını gerdikçe gerdi
Despotça davranmak, biricik derdi
Elbet mutluluğu o da isterdi
Tiranlık sevgiye hasret gidiyor.

Kâinatı şefkatiyle bürürken
N’olur dokunmayın Hakk’a yürürken
O güzel günlerin şavkı vururken
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor…

Birinci mısra beni oldukça düşündürdüAcaba her dostlukta mı öyle,diğer mısraların içeriği oldukça anlamlıydı.Berrak bir suyun akışı gib içime bir serinlik getirdi bu yaz sıcaklığında .Tebrikler saygı ve sevgilerimle...