(isyanına, öc almalarına, hırslarına, oyunlarına)



Kusursuz olmaktı niyet/in
Vicdanın çırpınırken kalbine munhasır
Sen hâlâ öc almakta, acıları içmektesin

Fütursuzluk varsa gönlünde
Gölgen olsun dağ yamacında
O sımsıcak buse/n

Yakar gövdeni kusurun
Yakar benliğin
Bir başkası değil
Senin gururun, o alt edemediğin ihtirasın...

Gözyaşın rahmet olur
Akıtırsın boğazın her yandığında
Kör, sağır gece/de
Gecen aydınlanır o zaman
Rahatlarsın belki


Sırf kendini memnun etmek
Vicdanını rahatlatmak için
kendini aldatırsın sadece...

Aydınlattığın bedenin, şimdi isyanın
Yalnızlığını avutmak için
Pişmanlığından kurtulmak için..

Bulutlara yakar
Güneşe haykır
Yıldızları çağır
kim var söylesene?

Gelen var mı?
Gidenler/in yerine
Kalan var mı?

Yakar benliğin o zaman
İsyanın nereye
Sızlanmaların nereye kadar

Gece büyütür benliğini
Hiç kimse bilmez seni
Hiçliğinden beri.


Bursa
15 Haziran 2010