Ben sesimi artık içime gömdüm.
Deli poyraz gibi “es” de konuşmam.
Derdime devadır birkaç kelime,
Şifa niyetine “ses” de konuşmam.

Sözlerim yüreğe nakış olmazsa,
Kelimeler sende anlam bulmazsa,
Ben gidince adım bile kalmazsa,
Çıkıp, el âleme “küs” de konuşmam.

Çok konuştum sana, biliyor Allah,
Sözlerim yerlerde kalıyor vallah,
“Susacaksan dilin kurur inşallah,”
Selamı sabahı “kes” de konuşmam.

Adını kazıdım işte şuraya,
İstemem dermanım olma yaraya,
Işığımsın lüzum yoktur çıraya,
“Gönlünü bağlamış pas” de konuşmam.

Anladım çehrende güzellik vardır,
Gönlümün sınırı gönlüne dardır.
Suskunluğum bana ölümden zordur.
“Her gece tutasın yas” de konuşmam.

Hedef tutmaz sözü salladım gitti
Benim mukaddes söz, gözünde yitti.
Sevda mı tükendi, lisan mı bitti?
“Başında kalmamış us” de konuşmam.

Kaytancı sözleri sayılı aldı.
En güzel sözleri bil sana saldı.
Şeytan mı götürdü, hırsız mı çaldı?
Sözleri çarmıha “as” de konuşmam.