1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
955
Okunma
Yoldan geçen sarhoş yoılcunun
Boğuk ve sonu gelmez sesiyle
Ürperdi rüzgar
Pencerem kapanırken
Dünyanın yüzüne
Kırılgan dakikaların örselediği
Ömrüm karanlığın içinde kayboldu
Elimde kalan avuntu sözcükler
Çınladı kulağımda
Daha dün diyordu sarhoş
Daha dün buradaydı yanıbaşımda
Bekliyordu umudun sarsılmaz güveni
Oysa sarhoşla birlikte gitmişti gölgesi
Ve karanlıkta aradığı umut ışığı
Suskunluk kaplamıştı gecenin siyahında
Sırıtan beyaz evi
Boşlukta savrulan insanlığın
Yitirilmiş sesiydi
Sadece yokluğun hantal gövdesi
Yükleniyordu hatıraların üstüne
Ezilense kaybolandan artakalan
Bir avuç pişmanlıktı
Gölgelenirken tüm düşler
Sonsuzluğun yitik anlarında
Bozulan tılsımın şaşkınlığını taşır oldu
O günden beri her insan sıfatı
HAZİRAN 99 ALİ RIFAT ARKU
5.0
100% (2)
Cevap Yaz