AYRILAN YOLLAR

Ayrı ayrı yollarda, yıllarca yürüdüler
Unutulmuştu bile, ne diye ayrıldılar
Hüzün dolu anları, ardında sürüdüler
Kaderi suçlayarak , zamana sarıldılar

Boşuna medet umma ,yardım edemez zaman
Taş kalpli yarınlardan, bıktık artık el aman
Ümitsizlik türküsü, olmaz hasrete derman
Kaybolan bu sevgiyle, maziye darıldılar

Böyle büyük sevdalar, kolayca unutulmaz
Boşuna hiç uğraşma, göz yaşın kurutulmaz
Bir ömrü harcasan da, şu gönül avutulmaz
Hatıralar uslarda, ebediyen kaldılar

Tanımadan yüreğin ,ihanet çemberini
Öldüremez hiç bir şey, düşündeki er’ini
Tanrım korusun bizi, vermesin beterini
Yolları kesişmedi, boşuna kırıldılar

belkiz gunaydin (belkiz)
-------------------------------------------------------------
Çok mükemmel ve coşkulu duygular bir yapının kilit taşları gibi oturmuş dizelerdeki yerlerine.
Geçen zaman yıkıntılarına hayıflanmanın ne boş tutku olduğu, beşerin küçük - büyük bütün hatalarını "KADER'e" bağlamanın
yersizliği çok güzel vurgulanmış anlamlı şirinizde. kanaatkarlığın da bir nimet olduğu, elde edilenlerin hiçolmazsa değerinin bilinmesinin gerektiği, bir beşer hesaplaşması olarak harika mesajlanmış. "En çarpıcı biçimde, ehil ve erişkin kanatkar insan, kaderciliğe sapmadan aklının verilerine dayanıp onunla yetinmesini bilmelidir" dercesine müthiş bir tevekkül örneği sergilinmiş bu güzel şiirde.
Esenlik dileklerimle sonsuz selam ve saygılarımla, tam puanla kutluyorum değerli dost BELKİZ hanım sizi. Kemal polat