Sen bir savaş muhabiri olsan
Bombaların düştüğü yerden baksan
Dünyaya açılan penceren
Acılar, vahşet ve çaresizliği
Resmetmek olurdu

Ben bir gezgin olsam
Güney Amerika’nın o gizemli
El değmemiş tepelerinden, ovalarından
Güneşe baksam
Kırmızı topraklarında
Geçmiş medeniyetleri arasam
Objektifim güzelliği odaklardı

Sen yansıtsan kendi gözlerinden
Egosunu savaşla tatmin eden
O gaddar aktörlerin
Hırslarının eserlerini
Pencerenden görse dünya
Kurbanı olan çocukların
Masum yüzlerindeki
Korku ve dehşeti
Ve ne olduğunu anlamadan
Onlara ödetilen bedeli

Ben Karayip adalarında
Melezlerin güleç yüzünde
Tanıyıp farklı dünyaları
Dostluğu keşfetsem mutlulukla
Yelkenimi basıp
Açılsam mavilere
Sıcaklığını hissetsem sırtımda
Güneş batarken dümen başında
Demez miydin bana?
Yaşam hep böyle olsa

Oysa bak
Aylardır duyduğumuz
Savaş çığlıkları
Geri dönülmez yarınlara
Hızla yol alırken jet uçakları
Kim döndürebilecek tersine dünyayı?


20.03.2003