0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1521
Okunma
Karanlık çökmüştü
Pencerede bekledi
Sokak lambasından bir bir
Geçiyordu akşamcılar
Beklenen göründü
Sanki okyanusta
Kara göründü
İnce bir kadın güzelce
Sarmış koyu mantosunu
Topuk sesleri
Çınlıyordu kaldırımda
Ve merdivendeydi şimdi
Zarif elleri tırabzanlarda
Yüreği pır pır aşığın
Eşikte bekliyordu
Önce kapı aralandı
Sonra dudakları kadının
Dudaklarında
Bir vahşet ki sormayın
Velhasıl kelam
Gece uzun
Gece karanlık
Elleri diyordu
Ne kadar beyaz
Kayarken vücudunda
Sararken sevdiğini
Bedeni ağlıyordu
Islak kum gibi ağlıyordu
Dokunmak diyordu
Aşkta en güzel kıyı
Bir sevişmek geliyordu
Böyle AKŞAMLARDA
Gitmiyordu...