1
Yorum
0
Beğeni
3,0
Puan
1158
Okunma
denizin mâvi çığlığında cesûr,
keyf-i âlemde yol kesen yağmur...
şehir efrâdı nev-be-nev müştâk,
elinde bir yaprak,
dolanır caddelerde müstağrâk...
yeşil yeşil yanar elbette mâvi şemsiyesi,
gözünde bir billûr,
ıslanan kirpiğinde damlarken,
yumunca gözlerini,
karışır güllerin gülen yüzüne,
mütebessîm olur görünce beni...
ışık saçar yüreğinden, o sîne-i Tûbâ...
aşk bu olsa gerek, yağmur içse dîl-rübâ,
kalem seferber olur, bin hayâl eder üdebâ...
evinde kimse düşünmez, ne hâldedir gurebâ....
5.0
50% (1)
1.0
50% (1)
Cevap Yaz