Kanınla, canınla vatan bekledin,
“Adam olup” geri geldin Mehmedim.
Şerefine binler şeref ekledin,
Fırtınaydın hem de yeldin Mehmedim.

Dağlar Mehmedim’den sorulur elbet.
Yürek yoksa beden yorulur elbet.
Şahadet katına varılır elbet,
“Allah Allah! ” deyip öldün Mehmedim.

Türk’ün tarihinde ayrıdır yerin,
Çanakkale Destanı senin eserin.
Vatan konu ise, biter kederin,
Düşmanlara korku saldın Mehmedim.

Merhamet ebedi şanındır senin,
Asalet, feraset kanındır senin,
Cesaret en güçlü yanındır senin.
Tüm dünyaya örnek oldun Mehmedim

“Bayrak dalgalansın” budur dileğin.
Göğsünde imanın güçlü bileğin…
Bu kuvvet değil mi zırhın, yeleğin?
Can verirken bile güldün Mehmedim..

Peygamber Ocağı, Şanlı Ordumuz,
Sayesinde özgür Güzel Yurdumuz.
Sen varsan tükenir onca derdimiz,
Adını tarihten aldın Mehmedim

06/2010/Konya