’uzat başını,
gözlerinden öpeceğim.
...ve aşkla yoğrulmuş bir ömür için
Tanrı’nın huzurunda and içeceğim.’


Sevgili’m
uzakların maya olduğu sevda yanığı bizimkisi
gittiğin günden beri
büyüyen bir sen var içimde
gözlerimde yansır varlığın
yüzümde dördüncü cemre
yüreğimde bahar muştusu


inandığım kutsal kitaptaki
her harf kadar
seviyorum seni
her gün bir vahiy daha iniyor benliğime
ayet ayet ezberliyorum yüzünü
ve Tanrı’nın yarattığı Mucize’m oluyorsun
yalnız bana ışıldayan.


serimde serin
aklım,
kaçar çoğu zaman yüreğimin sesinden
ve ben, sana serseriyim
sen, bana ser-seri


gittiğinde ıslak olan sokaklar
şimdi yaz yangını
karakışı kapıdan kovduk
bahara meyil verdik ben ve yokluğun
ve hiç yılmadan
seni bekledik


gelişinle,
mevsime gülüşlerimiz düşecek
ve yanacak avuçlarımzda rüzgar
sevdiğimiz şiirlerin ipini salıp
şarkılar söyleyeceğiz avaz avaz
avare bir ıslığı takarız belki de dilimize


şehrin tüm sokaklarında
ayak izlerimiz olsun
ve aşk damlasın güneş değdikçe tenimize
susalım bazen
kifayetsiz kalsın sözcükler
gözlerimizin lisanı çözülsün ellerimizde


zamanın zembereği
kumpas kursada vuslata
sabır büyütür yücesini aşkın
ve kalan sağlar bizimdir Sevgili’m
kalabalıklar içinde.

hele bir gel de
ela bir aşk dokunsun gözlerime
ben senin delin olayım
sen, serserim.








Gülay Bulut


sekizhaziranikibinon