Bir savaştan başka bir şey değildir aşk,
Kendinle kapışmalarının sonucudur gidilen taraf,
Bir şarkıda belki de bin şarkıda bulursun kendini,
Baktığın her yön, sıktığın her elde ona aitlik vardır,
Kendi kimliğini onun kalbine üfleyip terk edersin,
Dünler çoktur ama yarının geleceği şüpheli,
Hissedersin boğazında düğümlenen sözcüklerin acısını,

Bir boşluktan başka bir şey değildir aşk,
Bu boşluğu doldurman imkânsızdır aslında bilirsin,
Ve sebebi sadece sensin, burada tek suçlu var sen,
Yaşamının suç olduğunu anlarsın, günah olduğunu,
Bütün yanlışlara düşersin, çıkarsın, ama olmaz,
İçinde dolmayan bir boşluk hep kalacaktır,
Dudakların öksüz sözlerin karşılıksız öylece duracaktır.

Bir yok oluş hikâyesinden başka bir şey değil aşk,
Aslında varlığını hissedersin onun bakışlarında,
Ama geçtir artık geri dönmesi imkânsız yollar için,
Attığın her adımın onu sana getireceğini inanmışsındır,
Ama ona giden her adımda kendini öldürdüğünü
Bilmezsin,
Ve çıkmaz bir sokakta koştuğunu bilmeden, beklersin,
Sadece sonunu görebilme hevesidir içini kemiren,
Seni yaşatan belkilerdir pişmanlıklara rağmen,

Aşk içinden geçemeyen katı bir tortudur,
Aklının ölümü bedenini yaşatmaz nasıl olsa,
Sana ait olmayan fikirler soluğunu keser,
Ve karşında olmasıda acıtır, çok uzağında olmasıda,
Bu yüzden bir çaresizliktir ya aşk,
Hiç olmayan birine yazılmış hiç okunmayacak bir şiirdir
Ümitlerin can çekiştiği, hayallerin kırıldığı bir andır,
Yaşamın hiç yer bulamadığı bir dönüm noktasıdır,

Bir intihar biçimidir aşk oysa,
Kendini öldürüp onun varlığına razı olmaya,
Hiç gelmeyeni, hiç olmayanı beklemektir,
Acı çekmeyi birazda olsa göze alabilmektir
Bir şereftir, aşkın dudaklarına kondurduğu buse,
Ve diline doladığı o güzel türkü,

Aşk;
Hiçbir şey için her şeyi göze alabilmektir
Hiç adın duyulmadan sahneden inebilmektir.

—gazi-
29.03.2007 20.05