Dokuz ay on gün bilmem nasıl taşıdın beni,
Doğarken de ne ıstıraplar çekmiştin, anne.
Kırklıyken bile uyutmaz çok üzerdim seni,
Apalarken de sıkıntı yaşatmıştım, anne.

Yaptıklarımıza ikimizde pişman olduk,
Ettiklerimizi şimdi karşımızda bulduk,
İş işten geçti gül misali sararıp solduk,
Yürürken, sırtında taşırken, üzmüştüm anne.

Sıra bana da geldi oldum sıradan baba,
Devirler değişti evlatlar sığmıyor kaba,
Konuştuğum beğenilmez, sözüm kaba, saba,
Çektiklerini şimdi iyi anladım, anne.

Sağlığınızda ne gün bildim ne kıymetini,
Şükür her hafta yaptım mezar ziyaretini,
Anlasam, anlatıyor taşlar vaziyetini,
Ben gelmeden anlat şu durumlar nedir, anne.

Sanki hiç gelmeyecekmişiz gibi gezeriz,
Bir gün sıra bize de gelecek düşünmeyiz,
Her şeyi söyler toprak altından dilleriniz,
Allah affeder diyerek, geçiyoruz, anne.

Torbaya toplananlar önümüze konunca,
Hesap varır varmaz tastamam sunulunca,
Seçilir mavi, kara sonuç duyurulunca,
Günahsız gelmek istiyorum, anlat sen anne.

10/05/2006

DURSUN YEŞİL