Boğazda bir ustura
Bugüne inat yaşamlar
Her nefes aldığınızda ustura derinizi yüzüyor
Damarlar ortalıkta
Toprak kanınıza susamış gibi altınızdan kayıp gidiyor
Yaşamak hiç bu kadar gerçek olmamıştı
Dünya hiç bu kadar hızlı dönmemişti
Ayaklar hiç bu kadar çok titrememişti
Son bir hıçkırık böğürlere saplanmamıştı hiç bu kadar…
Hiç, hiç bu kadar her olmamıştı…
Var olan hayatlar zamanla boğuşuyor
Bir zaman çıkıyor üste bir can
Bir canan çıkıyor bir zaman
Bir bebek boğuşuyor zamanla
Bir anne yardıma geliyor
Zamanın gözü dönüyor ve gırtlaklıyor hepsini
Cümle alem zamana yeniliyor
Ninemin evinin boyaları dökülüyor ,Tavanı akıyor
İneği sütten kesiliyor
ninem hayata küsüyor
zaman nineme küsüyor namluyu dayıyor anlına
ninem bir gururla zamana isyan ediyor
ve son bir kez kelime i şadet getiriyor
kurşun ineğinin beyaz sütünü kana buluyor
evin duvarları kana boyanıyor
ninemin içi rahat ediyor…
bilmem ne zamandır toprak ana kısır …
bilmem ne zamandır dünya ölü
bilmem ne zamandır zaman katil
öksüz katil babaya hasret
kan bellemiş babasını,anası silahlar, tanklar evi olmuş
öksüz savaşa baba olmuş
kıyamamış o babasız kalmış bari savaş kalmasaymış
kan kusmuş zaman babasının hatırına anasının hatırına ninemi öldürmüş…
insanlar o kadar kızmış ki zamana
o kadar çok çekmişler ki
ninemi o kadar çok özledim ki
beyaz görmeyeli o kadar çok oldu ki
sarı kız dün gece öldü..