................................................................ölüm gibisin, ölüm
................................................................öldük, eyvallah gülüm

Yâr, ince bir eyvahtır kalan avuçlarımda
Sen, senin yokluğunu nereden bileceksin
Say ki kardır, tipidir yanan saç uçlarımda
Madem revadır ölüm, ölsem ya, geleceksin
Ölüm ıstırap ama sen yine güleceksin

Sana değil bu şiir, bu yüzden sana değil
Can bir hayal kurmanın eşiğinde beklerken
İster yüz çevir artık, ister yüz sürüp eğil
Zaman iftirakları uç ucuna eklerken
Söylüyorum işte bak, sen yalnız öleceksin

Ben bir türkü tutturup yoluma varacağım
Geride bırakarak sana dair ne varsa
Gülleri okşayacak, rüzgarı saracağım
Ve ne güzel olacak gün saçımı tararsa
Oysa sen yaşlarını kumlara sileceksin

Çok oldu sevda ile cengimi kaybedeli
Umrumda mı sanırsın kim neyin galibidir
Hicran ile ödedim ben en ağır bedeli
Ferhat belki ve Kerem ve Kays benim gibidir
SEN, SENİN YOKLUĞUNU NEREDEN BİLECEKSİN