Sıcacıktı dudakların
Her zamanki gibi
Avuçlarıma aldığım yüzün
Gülümsüyordu
Mutluydu
Öptüm seni
Alabildiğine
Uzun uzun
İlk defa cevap vermedin
Dayanamadığın
Öpücüklerime
yüzüne baktım
Gözlerin kapalıydı
Her zamanki gibi
Sonra yanına uzandım ben de
Sımsıkı sarıldım sana
Ama sen bana sarılmamıştın ilk defa
Ellerini dudaklarıma getirdim
Koklaya koklaya öptüm
İçime çektim seni
Herşeyini
İçtim sanki seni aşkla
Anlam veremedim ama
Gözümden boşalan yağmurlara
Sonra
Kapıda konuşmalar duydum
Kadına ilaç verelim diyorlardı
Hangi kadına ,ne ilacı ?
Yine manalandıramadım
Kapı açıldı birden
İçeri girdi
Beyazlar içinde bir bey
Doktormuş güya
Ellerimi aldı ellerinden
Eşiniz gitmeli artık dedi
Nereye gitmeli?
Neden gitmeli?
"Anlamalısınız lütfen "
Diye cevapladı sorularımı
Neyi anlamalıyım dedim
" eşiniz öldü " dedi
Ah ! Zavallı adam deli herhalde
Benim erkeğime öldü diyor
Benim aşkıma ölümü layık görüyor
Benim sevgilimin adı olan kağıdı
Öldü diye imzalıyor.
Kendini de doktor sanıyor üstelik dedim
Bir daha hiç görmedim o adamı
Belki hala senin öldüğüne inanıyordur.
Belki herkes senin öldüğüne inanıyor aşkım
Belki Allah bile senin öldüğünü sanıyor canım
Ama sen ölmedin ki...
Anlat onlara sevgilim
Anlat nolursun
De ki " karımı rahat bırakın "
De ki " bırakın hep yanımda yatsın "
ve de ki onlara
" karım beni yüreğinde yaşattığı sürece ben varım"
" karım beni brakmadığı sürece ben de onu bırakmayacağım"

"VE ASLA ÖLMEYECEĞİM " DE
lütfen birtanem hadi anlat herkese




ezelden ebediyete tek aşkım olan eşime ithaf edilmiştir.