5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1864
Okunma
Bir sabah daha ve ben hala gülemiyorum.
Cefayı reva gören kaderime, yavaş, yavaş yeniliyorum.
Camdan dışarıya bakmaktan, eskitiyorum
Pencereleri…
Duvarın öte tarafındaki, lale çiçeklerini
Takip ettim, ta tomurcuk hallerinden beri…
Bir serçe uçar pencerenin önünden,
Çocukluğuma götürür minicik kanatlarında beni.
Binlerce mil uzaklardan, burnuma kekik kokusu
Getiren rüzgâr, uçurur gider hayallerimdeki seni…
Kimseler yerini bilemeden hayat bitecek,
Meyvelerine dokunmaya kıyamadığım,
Kayısı ağacının, gölgesinde sakladığım,
O hasret dolu düşlerimi…
Yazan raviz Demirel. 25.06.2009
Cevap Yaz