Kırın canlar kırın bendinizi.
Yıkın duvarlari aşin kendinizi.
Cikin artik dipsiz kuyulardan.
Karanliklari gunese,su yuzune cikarin.
Sorgulayin.
Sorgulayalim.
Neyim? Hangi kimliğe bürünmüşum?
Gercekten ben bu muyum?
Olamaz,ah Tanrim olamaz!
Hiç benimle bagdas miyor?
Çaresizlik batağina battikça batiyorum.
Elim kolum bağli.


Ne yapabilirim canlarim?
Ucsuz bucaksiz Dünya’da kelebek ucusu.
Suda kurbağalama yüzüş.
Kumda,karda yürüme.
Eko sistemim gun gectikce degisiyor.
Düşünceler irtifa kaybediyor.
’Bana dokunmayan yilan bin yaşasin desin.’ birileri.
Bedenim benim olmaktan çıktı.
Okyanuslar taşti sel oldu gönlümde.
Birde; her gün firtina kopmasa.
yağmazsa yağmur güzel olacakta.


Bebeler anneler yetim kalmazsa.
Nedir yarab bu amansiz bulutlar.
Bulutlari aralayin canlarim.
Uzaklaütirin gölgeleri yurdumun üstünden.
Içim yaniyor.
Canim yaniyor dayanamiyorum.
Kan damliyor ciğerlerimden.
Soluk alamiyorum.
’Hani:komşusu aç iken karni tok olanlar bizden degildir.’
Herkes kendine müslüman olmuş...
Varsin öyle olsun ne olacak yani.


Ne zaman sabaha çıkacak.
Karanlik gecelerin soluk kesen ayazlari.
Nerede benim köklerim.
Nerede benim dediğim bedenim?
Muhtaç olduğum asil kan.
Nereye gitti canlarim?
Yavaş yavaş tükeniyorum.
Irtifa kaybediyorum.
Çaresiz mi? kaldim ne?
Artik uyan bedenim.
Varinla yoğunla savaş.
Savaş ki karanliklar çıksin aydinliğa.


Örümcek kafalara kanma.
Sen önünü gör.
Şaşkın bakma, olma kör.
Sorgula artik kendini,biraz kafa yor.
Işte kargalar,kediler tünemiş,çaresiz bedenime.
Kemiriyor durmadan.
Elim benim ama,kolum gitmiş yad ellere.
Ayak benim ama,bacak kangran olmus.
Tek varliğim yürek benim.
Beynim benim değil.
Uyum yok uyum sağlamiyor bedenim.
Artik sorgulayamiyorum....


Hasta beynim üşütük mü ne?
Sanki bedenimin bir parçasi değil.
Sanki köklerimden gelmiyor.
Sorgulamakta yarar var.
Sorgulayin kendinizi.
Yıkın kalin duvar bendinizi.
Karanliklari ışığa çıkarin.
Gidelim bol güneşli günlere.
Kardeş kardeş elele.
Yürüyelim çikmaz sokaklardan.
Aydinlik yarinlara....

Huseyin kara 24.04.08 abd

Kördüğüm