Bütün kumdan kalelerimiz tek bir rüzgârla yıkıldı
Son nefesimiz daha tükenmemişti üstelik
Ne sen korkak çıktın
Nede boşluktaydı ayaklarımız
Biz sahte rüyalarımız için savaşamadan
Kendimizde esir kalanlardandık


Gözyaşlarımız yağmura karışsa ne fayda
Damlalar bu aşkı artık yeşertemez ki
Dalgakıranlarım aşan suskun yalnızlıklarımızda
Sen avaz avaz çığlıklarımda dört bir yanımı saran
Benim en sevdiğim yalan…


Yarım yamalak cümleler kurtarmaz artık bizi
Sığmadı kabrime bak ayrılık sözleri
Bir yalan mıydı her şey,’’keşke’lerimiz de gizlenen
Yoksa farklı kıyılardan birbirine gülümseyen,
İki saf âşık mıydık biz?



.....



Bir zaman diliminde
Bir adam, bir soru sormuştu aynalara
Belki hayatta önemli bir rolü yoktu
Belki de hayat ona haddinden çok geliyordu
’ Yaşam ölümle başlıyorsa,sevda için ölmenin amacı neydi? ’
Şimdi anlıyorum, her şey kendinden kaçma isteğiydi


......


Sen;

kendimden kaçarken

şarampler parçalarından,

bedenimde kalan

benim en masum yaram



.......