Umut;
Bulutların dağılmasıdır belki
Beyin denen muammanın kıvrımlarından
Atmasıdır tüm cerahati vücuttan,
Pak düşünlere doğru.
Haydi! Umut et
Beden ha kustu, ha kusacak
Seni kim tutacak.

Umut;
Toplanmasıdır belki bulutların
Pamuk gibi öbek öbek
Ya da yağmur yüklü,
Ha döktü, ha dökecek

Kimi zaman;
Bir başağın topraktan baş verme sevdasıdır,
Atanın evlada aş verme sevdasıdır
Yetişkin kızın beyaz gelinliği,
Ak yürekli delikanlının,
Ak yazılı alınlığıdır umut

Köylümde umut;
Toprağa serpilen tohumun yeşerme sevdasıdır
Islattığı gözyaşlarında boy vermesidir tohumun,
Başaaaaak başak
Hep böyle oldu
kuşak kuşak

Emekçinin yarına çıkabilme,
Ocağın altını yakabilme sevdasıdır umut.
Akşamlarında;
Kapısını açan güler yüzü
Daima parlayan iki gözü
Tebessümlü o yüzü,
Bulma sevdasıdır döndüğünde

Acı da olsa bazen
Umutsuzluğu da anlamaktır umut.
Çaresizce katlanmaktır,
Beklemektir vuslatı en yakında.
Kabullenmektir sonu,
Asude çağırarak cellâdını

Umut İşte;
Ha sustu, ha susacak beden
Ona da selam durmaktır ,
Askercesine
Katlanmaktır tam Er’cesine

Cemil YILDIZ
29.05.2010

* Bütün şiirlerime büyük bir özveri ile ses olan Değerli Ablam Hüzün Şairi ( Niğmet YILDIZ’ a teşekkürlerimi gönderiyorum. Sevgili ablam o güzel yüreğin dert görmesin.