Yolum düştü dostun gönül bağına,
Garib doğdum, garip geldim giderim.
Ağustosta kar yağdırdı dağıma,
Garip doğdum, garip geldim giderim,

Dürüstlüğü hiç özümden atmadım,
Hiçbir zaman bir dostumu satmadım.
Uyuz çakal gölgesinde yatmadım,
Garip doğdum, garip geldim giderim.

Kimseye olmadı garezim kastım,
Konuşmak yerine bekledim sustum.
Vefasız o dosttan umudu kestim,
Garip doğdum, garip geldim giderim.

Namert çeşmesinden suyu içmedim.
Vefasızın köprüsünden, geçmedim.
İnsanım sevgiden öte kaçmadım,
Garip doğdum, garip geldim giderim.

Dostluklar nasıl da satılır olmuş.
Kötü sözler yenir yutulur olmuş.
Dostluklar bir pula satılır olmuş,
Garip doğdum, garip geldim giderim.

İnsanların sıfatına bakmadım.
Gönüllerde isli çıra yakmadım.
Ekmeğimi bölüşmekten bıkmadım,
Garip doğdum, garip geldim giderim.

Dost bağına dost olmazsa girilmez,
Destur olmayınca gonca derilmez..
Durak âşık ondan BAĞDAT sorulmaz,
Garip doğdum, garip geldim giderim.


Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
2010....KOCAELİ

NOT.......
Değerli dostlarım bu şiirimi bir dostun,dostunu nasıl sattığıını gördüm ve ona kızdığım için yazdım.Dost, dost kelimesini kullanan sahtekar dostlara, bunu açıkça buradan,üç kuruş etmeyen ciğersizleri esefle kınıyor,onları artık adam yerine bile koymuyorum.Bundan öncede iki şiir yazmıştım. Bu sahtekar,iki yüzlü riyakar dost’a,Yazıklar olsun.Bak ben adını zikretmiyorum,Arkadan dost dediğim dostumu satmıyorum.
En azından dost dedğine bunu deme ..utanman varsa eğer....
Zaten olsaydın yapmzdın...!