uykularım sabahsız,
ilk geceden kırgın hayata
dişlerim bile kenetlendi sıktıkça acılar
düşlerim günümden geleceğime tutsak
tabanlarım sızım sızılar,
dokundukça iniler sevda yüklü bağrım
endişeli bekleyişlerine son vermek ister de
diretir gücünce,tükeninceye kadar
yıkılası gelir baştan ayağa varlığım
gelip geçenleri göremez olurum
dillerim söylemez eskisi gibi
kendimden kaçar,
varlığıma bile uzak dururum.
güne bakanım,benden kaçanım,
lime lime avuçlarındayım artık
gitgide seni tanımaz anılar
yüzün belki dimağımdan ayrılır
yani kaçış yok ya belki unuturum
coşkularım silik bedenimde benden uzak
her an her bir yanımda ağrılar,ağrılar..
merhemlerin hükmü yok
çarelerim tükenir oldu
gözyaşlarım çağladıkça
dere oldu,ırmak oldu,
düşlerimde sevdan,çalmadan kapılarımı kaçındı
bu kaçtı ,bu kaçıncı sır oldu.