4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1753
Okunma
İnsan sevdiğinden, utanır elbet.
Ar ile davranır, üzülür diye.
Kişi korktuğuna, hile düşünür.
Gün olur’da Galip, gelirim diye.
Haya ile alır, nefesi bile.
Sevgiliyi üzer, bu nefsim diye.
Pazarda işine, geleni satma.
Hepsini bil’de, tutmazsan tutma.
Sakın kul hakkıyla, huzura çıkma.
Has bahçe bir anda, çöle Dönüşür.
İki melek bekler, her dem’de seni.
Biri gül uzatır, biri dikeni.
Bulunmaz bir Meta, san’ma Kendini.
Nutfeden olduğun, ayet’le Beyan.
Şu kara toprağa, düşünce bu ten
Eldeki sermaye, ya gül, ya diken.
26-05-2010
Rahmi Nalbantoğlu
5.0
100% (1)
Cevap Yaz