Hayatın merdivenlerini tırmandığım,
Hep inişli çıkışlıdır şu kaldırımlar.
Her gidişimde ayrı taşına bastığım,
Ecel yaklaşıyor, bitmedi kaldırımlar.

Bugüne dek yürüyenler bitirememiş,
Son defa gidenlerse hiç geri gelmemiş,
Yüründükçe aşınmış, yenisi kalmamış,
Nice ömürler, ben de bittim kaldırımlar.

Basmadığım tek taşın kalmadı üstünde,
Ömrümün her saatinde, gündüz, gecede,
Şafaklarda bile geziniyorum, sende,
Ne bitmez, uzunluğun varmış, kaldırımlar.

Neşeli, neşesiz kim bilir kimler geçti?
Mutlaka çoğu garip, çoğu da zengindi,
Her adım, ömrümden geçen bir gün gibiydi
Nice canlar geçmiştir, senden kaldırımlar.

Diliniz açılıp söylese neler, neler,
Kim bilir ne acı hatıralar söylerler?
Tarihe ışık tutar, o güzelim sözler,
Sizde ne sırlar gizli, sessiz kaldırımlar.

Yola sığmayan arabalar sana çarpar,
Eskitmeye çalışır seni yağmur, rüzgâr,
Dürüstü, sahtekârı hep üstüne basar,
Yirmi dört saat meydan okur, kaldırımlar.

28/12/2005

DURSUN YEŞİL