3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1249
Okunma
Mutluluk
Peşinden koştuğumuz
Afacan bir çocuk.
Arkadaşımızla içtiğimiz,
Bir bardak çay.
Ama tek yudumluk
Nerede görsek sarılacağımız
Kırk yıllık bir dostumuz.
Fakat
Biz bir şeyi unuttuk
O da sonsuz mutluluk.
Biz onu seviyoruz.
Bunun için o bizi,
Hiç sevmiyor.
Hep ortalıktan kayboluyor.
Aramak için peşinden koşuyoruz.
O vefasız bir sevgili.
Devamlı biz arıyoruz
Kırılıyoruz, hayıflanıyoruz
Bu yüzden hep ismini sayıklıyoruz
Mutluluk, mutluluk diyoruz
Kaçıyor, kovalıyoruz
Ama bizim asıl sorunumuz;
Daha biz mutluluğu tanımıyoruz
Tarifini bile yapamıyoruz.
25.05.2010
Orhan OYANIK
5.0
100% (2)
Cevap Yaz