Keşke diyorum seni tanımasaydım
Tutmasaydım elini
Bakmasaydım gözlerine
Sen olmasaydın karşımda
Ve seni hiç tanımasaydım

Hiç olmazsa sana benzetmezdim kimseyi senden sonra
Girmeyeydin kalbime, şiirler yazmazdım belki
Dizelerin de sen olan ayrılık acıları koymazdı
Unutulan bir yerin olmazdı bu camdan kalbimde

Kırmazdı beni belki ayrılıklar
Sen biterken ben yitmezdim belki
Ya da silinirken sen dünümden
Ben ertelemezdim kendimi

Keşke diyorum hiç tutmasaydın elimi
Kapılar hep kapalı, perdeler hep örtülü kalaydı
Hiç olmazsa sana benzetmezdim kimseyi senden sonra
Ya tam siyah olurdum en azından, ya tam beyaz

Şimdi yasemin kokmuyor atık duvarlarım
Ya da evimin içi buram buram yasemin tütmüyor
Sadece bir boşluk büyüyor adı konmamış
Ve sadece bir kelime çınlıyor kulaklarımda; bitti!