Ey kendini uykusuz bir çift göz kadar rahatsız yorgun hisseden Saki
Sanma sakın bu dünya yalnız okuyana baki .

Dünyevi bilgiçlik dayatmaları bir kenara,
vereceksin hayatına onlar gibi olmayı
Ki başaracaksın o zaman düşüncesiz kalmayı .

Bulandırmayacaksın kafanı , düşünmeyeceksin ,
tövbe edeceksin yazmaya
Mutluluk o yolda , mutlu geçinenler düşünmeyenler unutma .

Sevmeyeceksin insanı
değer veren zarar almakta
Ve bu kahpe gün yine zalimlerin olmakta .

Sevilmeyi bekleyerek sevmek değil ,
Bizimkisi sevmeyi bekleyerek sevmek
Mutlak başarısızlığı üzerimize kabul etmek .

Sürrealizmin dünyası her zamankinden karanlık ,
Sana iyi gözüken bilgiçlerin hepsi kiralık,
Yazmanın düşünmenin sıfatı sadece soytarılık,
Her geçen gün daha uzak aydınlık ...

Saki’nin devası sadece Riyazet ,
Eksik olmasın başımızdan kahpelerdeki bereket .

Riyazet ...