. . . bitmedi,bitiyor,bitecek şiir.

Hangi bahar acıyı solduracak ?
..



Sesler geliyor kulağıma, batıyor da sanki tenime.
Acısını her zamankinden çok hissediyorum.
Ya gidersem diyorum usulca,
Bakıyorsun, bakıyorsun umarsızca boşluğa.


Semaya açılıyor avuçlarım, Yağsın üstüme yağsın daha çok yağsın,
Batsın artık çaresi yok; acının.

Alışmışlık ezmiş geçmiş benliğimi.
Benliğimde sesler yükselsin sorun değil.
Sorun değil kaderde gitmek yazılıysa.






&.
İstanbul, ah İstanbul bırakır giderim seni.
Yeşile bezenmiş ellerinle.

Bırakır giderim.





Acı yağsın. ’ ’

Göz gözümde.
Düşlerimin solacağını hayal etmedim.
Umutlarım soldukça öldüm ben zaten.
Milyonkez girdim toprağa.





: Toprak sadık yarim; susma.







( ? )))))
/ Mısralarım acıy-ı taşıyamaz oldu artık, sanki onlarda soluyor. Ve ben daha çok ölüyorum.

İçimde şizofrenlik belirtisi..
Düşlerimde nefes almak istiyorum.
Umutlarım düşlerimde kaldı.