13
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1773
Okunma

Ay aydınlığında denize düşüyor sesim
Ufku kızıla kesiyor sözcüklerim.
Zaman mı karalıyor silik yazılarımı?
Ellerimde uçsuz kalemler
Göğe hicran yazıyorum.
Sen güneşe uyanırken
Ben geceyi uyutuyorum...
Vuslat vurgunu yüreğimde
Makamların yitirilmiş ezgisi çalıyor
Tam da gecenin sustuğu anda
Terkedilmişliğime yüzlerce yıldız ağlıyor...
Her yıldız
bir ad.
Her ad
bir sen
Her sen
bir ben oluyor.
/dökülüyor gecenin gözyaşları dizelere/
Hadi;
Dön yüzünü bir bak bana
Bir dön yüzünü benden yana
Baksana!
Gözlerimden yıldızlar damlıyor...
Zeynep A. Edirne...